PINDARUS

PINDARUS
I.
PINDARUS
Ephesiorum tyrannus, qui Epheso in captivitatis discrimine versanti a Croeso avunculo suo iussus discedere, successit in Peloponnesum cum parte substantiae, Pasidi cuidam tum filii tutelâ, tum bonorum curâ delegatâ. Aelian. ποικίλ. l. 3. c. 16.
II.
PINDARUS
Poeta Thebanus, Lyricorum apud Graecos prin^ceps, Aeschylo Tragico aequalis, Olymp. 75. Discipulus Lasi Hermionei et Myrtidis, quae Corinmnae hera fuit. Scripsit linguâ Doricâ innumera, sed nobis supersunt, Olympia, Pythia, Nemea, et Isthmia, quae nunc sola exstant. Fertur inprimis sublimis verborumque et sententiarum copiâ, unde et inimitabilem esse affirmat Horatius, l. 4. Ode 2. Lacedaemonii in reliquam Boeotiam saevientes, Thebis in Pindari gratiam pepercerunt. Huic etiam tantum tribuit Alexander M. ut cum Thebas everteret, ac in omnes sine discrimines saeviret, An. 130. post Pindari mortem, unius Pindari penatibus, familiaeque parci iusserit. De morte eius tradit Val. Max. l. 9. c. 12. ex ext. 7. quod in gremio pueri adamati exspirârit. Stephan. Byzantius eum non Thebis, sed in loco obscuro, cui Cynocephalos nomen, mortuum tradit, annô aetat. 55. ut Suid. vult, an obiit grandior natu? Verum de Pindaro, ceterisque Graecis ac Latinis Poetis, quorum scripta exstant, nos alibi plura, LLoydius. Vide Euseb. in Chron. Thom.
Mag. in vita Pind. Suid. Plin. Voss. Lilium Giraldum, Fabrum, etc. Nic. Lloydius.
III.
PINDARUS
Thebanus, Auctor poematis, de expugnatione Troiae: Basileae alibique editi. Barthius Advers. l. 19. c. 12. l.23. c. 9. l. 39. c. 13. et l. 59. c. 1. l. 58. c. 14. Gesner. in Biblioth. Voss. de Hist. Lat. l. 3. c. 11. p. 819.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • Pindărus Thebānus — Pindărus Thebānus, im Mittelalter entstandene Bezeichnung eines in den ältern Handschriften den Namen des Homer führenden lateinischen Auszugs der » Ilias« (Homerus latinus) in 1070 Hexametern aus der Neronischen Zeit. Er diente im spätern… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Pindarus — n. Pindar (518? 438 B.C.), Greek lyric poet …   English contemporary dictionary

  • 5928 Pindarus — Infobox Planet minorplanet = yes width = 25em bgcolour = #FFFFC0 apsis = name = Pindarus symbol = caption = discovery = yes discovery ref = discoverer = van Houten and Gehrels discovery site = Palomar discovered = September 19, 1973 designations …   Wikipedia

  • ПИНДАР —    • Pindărus,          Πίνδαρος, величайший лирический поэт греков (Quint. 10, 1. 61), родился в 522 г. в Фивах, а именно в предместии «Киноскефалы», и происходил из рода Эгидов. Т. к. в его семье искусство игры на флейте было наследственно, то… …   Реальный словарь классических древностей

  • Pindar — For other uses, see Pindar (disambiguation). Pindar, Roman copy of Greek 5th century BC bust (Museo Archeologica Nazionale, Naples) Pindar (Ancient Greek: Πίνδαρος, Pindaros, pronounced [píndaros]; Latin: Pindarus …   Wikipedia

  • Iliade — Titelblatt der Iliasausgabe von Theodose Thiel, die in Straßburg am Ende des 16. Jahrhunderts veröffentlicht wurde …   Deutsch Wikipedia

  • Ilias — Manuskript F205 der Biblioteca Ambrosiana in Mailand mit Text und Illustration der Verse 245–253 des achten Buches der Ilias aus dem späten 5. oder frühen 6. Jahrhundert n. Chr …   Deutsch Wikipedia

  • AESCULAPIUS — I. AESCULAPIUS Apollinis ex Coronide nymphâ fil. quam Ovid. dicit e Larissa fuisse, et Phlegyae filiam. l. 5. Met. Homer. in Hymn. 15. v. 1. s. Ι᾿ητῆρα νόσων Α᾿σκλήπιον ἄρχομ᾿ ἀείδειν Γ῾τὸν Α᾿πόλλωνος, τὸν ἐμὲνατο δῖκ Κορωνὶς Δωτιῳ εν πεδίῳ,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NUPTIAE — a nubendo, quod nova Nupta seu Sponsa flammeô obnupta seu obvelata ad Sponsum olim deducebatur, Alias Matrimonium, Coniugium etc. erat viri et mulieris coniunctio legitima, vitae societatem continens, Ioh. Rosin. Antiqq. Rom. l. 9. c. 3. Quod… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Pindaric — Pin*dar ic, a. [L. Pindaricus, Gr. ?, fr. ? (L. Pindarus) Pindar: cf. F. pindarique.] Of or pertaining to Pindar, the Greek lyric poet; after the style and manner of Pindar; as, Pindaric odes. n. A Pindaric ode. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”